Το αυτόφωρο παραλίγο να ήταν η κατάληξη της αγάπης και της ανάγκης που οδηγεί καθημερινά το 43χρονο Νίκο Κανελλόπουλο και την 66χρονη λατέρνα του στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Φαίνεται πως στην εποχή των ηλεκτρονικών συσκευών που φέρνουν στο τσεπάκι μας «αυθωρεί και παραχρήμα» εκατομμύρια τραγούδια, δεν υπάρχει πλέον χώρος για μια τόσο περίτεχνη και ογκώδη κατασκευή, που χωρά μόλις εννιά τραγούδια και μάλιστα όχι εκείνα των διεθνών charts. Γιατί αλλιώς δύσκολα εξηγείται το κυνηγητό που βίωσε τους τελευταίους μήνες ένας από τους ελάχιστους τελευταίους λατερνατζήδες οδηγούμενος τρεις φορές στο αστυνομικό τμήμα για «εξακρίβωση κι αποδείξεις» και ωθούμενος πολύ περισσότερες για να αποχωρήσει από το σημείο που είχε σταθεί.
«Η λατέρνα αυτή φτιάχτηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1948 και είναι μια από τις τελευταίες που κατασκευάστηκαν. Εγώ ξεκίνησα στα 24, στην αρχή περιστασιακά και τώρα συστηματικά λόγω ανεργίας» λέει ο κ.Νίκος Κανελλόπουλος. Όπως είπε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, προσπαθεί να πάρει κάποια «άδεια διέλευσης» από τον Δήμο Αθηναίων για να μη ζει άλλο με το άγχος ότι μπορεί να βρεθεί ξανά στο τμήμα. «Το μεροκάματο μικραίνει συνεχώς» λέει αλλά «δόξα τω Θεώ γιατί βγαίνει με τον τρόπο που αγαπώ».
Ας βρεθεί ένας νόμιμος τρόπος έτσι ώστε και την δουλειά του να κάνει ο άνθρωπος, χωρίς να ζημιώνεται το κράτος αλλά και να μην σταματήσουμε να τον βλέπουμε στους δρόμους -μια εικόνα που μας γεμίζει χαρά και νοσταλγία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου