Δεν χρειάζεται απογοήτευση, παιδιά!

Τα τραπεζάκια δεν βγήκαν...
Οι Έλληνες κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου...
Πρέπει, εμείς οι υπόλοιποι να απογοητευόμαστε;
Σίγουρα υπάρχει μια πικρία, όταν δεν βρίσκεις την ανταπόκριση που περιμένεις...
Όμως, ποιο μπορεί να είναι το επόμενο βήμα σου;
Να τυλιχτείς με μια κουβέρτα και να συρθείς στην πιο απόμερη γωνιά του σπιτιού σου;
Έχεις αυτό το δικαίωμα, νομίζεις;
Όχι, βέβαια...
Οι υπόλοιποι μπορεί να μην ξυπνήσουν ποτέ...
Οι ενισχύσεις που περιμένεις, μπορεί ν΄αργήσουν να έρθουν...
Και τι μ' αυτό;
Δικαιούσαι να υποχωρήσεις, να γυρίσεις πίσω από τη μάχη χωρίς να ρίξεις μια τουφεκιά;
Ποτέ στην Ιστορία οι επαναστάσεις δεν ξεκίνησαν από τους πολλούς...
Η σπίθα ξεπηδούσε πάντα από τους λίγους.
Ακόμα και στις Θερμοπύλες, που όλοι οι Έλληνες φοβήθηκαν να κατέβουν απέναντι σε έναν τεράστιο στρατό, υπήρξαν 300 άνδρες που δεν υπολόγισαν τον θάνατο!
Παρατάχθηκαν εκεί και πολέμησαν, ξέροντας πως για τους ίδιους δεν θα υπήρχε σωτηρία...
Όμως, έμειναν εκεί! Ελπίζοντας πως η θυσία τους θα αφυπνίσει ολόκληρη την Ελλάδα...
Και το κατάφεραν!
Εμείς, συνεχίζουμε την προσπάθεια αφύπνισης... Και ελπίζουμε...

Αγαθοκλής Αγαθοκλίδης