Χαράτσι, παντού!

Θα αρχίσω το άρθρο αυτό με μια ερώτηση:
Πάει κάποιος από εμάς ή από του «υπεύθυνους» που μας κυβερνούν, σε κάποιο μαγαζί, να αφήσει 100,00 ευρώ ή και παραπάνω, να πει καλημέρα στους υπαλλήλους, στον καταστηματάρχη και να φύγει χωρίς να ψωνίσει τίποτα;
Εγώ πάντως ΟΧΙ κύριοι, δεν πάω. Και δεν νομίζω να το κάνει κανείς, είτε έχει χρήματα, είτε όχι.
Γιατί όμως το Κράτος μας, τα τελευταία 30 χρόνια (δεν ξέρω για παλαιότερα) έχει αυτή την απαίτηση από τους πολίτες του (αλλιώς φορολογούμενοι);
Γιατί λοιπόν απαιτεί από τον Έλληνα φορολογούμενο φόρους, χωρίς να του αποδεικνύει ότι αυτοί οι φόροι «πιάνουν τόπο»;
Μήπως έχουμε παιδεία και όχι παραπαιδεία, όπου ξοδεύουμε ένα σωρό χρήματα στα φροντιστήρια, μιας και δεν γίνεται η σωστή δουλειά στα σχολεία; Οι ίδιοι οι καθηγητές λένε στα παιδιά «στο φροντιστήριο θα σου τα εξηγήσουν»… Έτσι, όμως μειώνεται το εισόδημα των γονέων.
Μήπως έχουμε παιδικούς σταθμούς να αναλάβουν τα νεογέννητα παιδιά μας, ώστε οι μητέρες να γυρίσουν στην δουλειά τους; Έτσι είναι αναγκασμένες ή να παρατήσουν την δουλειά τους ή να καταφύγουν στις νταντάδες. Και οι δυο όμως επιλογές, μειώνουν το οικογενειακό εισόδημα.
Μήπως έχουμε ασφάλεια; Κάθε μέρα ακούμε, διαβάζουμε και μαθαίνουμε για ληστείες, διαρρήξεις, φόνους κτλ, που αποτέλεσμα στην καλύτερη περίπτωση έχουν την απώλεια εισοδήματος και πολλές φορές της ίδιας της ζωής μας.
Μήπως έχουμε δημόσια έργα, με τους δρόμους-καρμανιόλες, τα διαλυμένα λιμάνια, τις διαλυμένες δημόσιες υπηρεσίες -που αντί να εξυπηρετούν τον πολίτη, τον τυραννούν σαν τον Σίσυφο; Πόσες φορές έχετε πάει, για την ίδια δουλειά, σε μια δημόσια υπηρεσία και αυτοί να σε φέρνουν και να σε ξαναφέρνουν, ζητώντας σου ένα σωρό χαρτιά και στο τέλος να σου λένε «τελικά δεν χρειαζόταν όλα αυτά τα χαρτιά»; Όλα αυτά δεν μειώνουν το εισόδημα μας αλλά και εξαντλούν την υπομονή μας;
Μήπως θα πάρουμε σύνταξη; Πληρώνουμε ένα σωρό χρήματα στα διάφορα δήθεν ασφαλιστικά ταμεία (Ο.Α.Ε.Ε.) και ούτε δωρεάν περίθαλψη έχουμε (ούτε καν στα δημόσια νοσοκομεία), παρά κάθε φορά που θα πάω σε συμβεβλημένο γιατρό ακούω την εξής ατάκα: «δεν σου παίρνω χρήματα για την επίσκεψη, αλλά θα σου πάρω για την εξέταση» (εδώ γελάστε άφοβα). Και τώρα μαθαίνω ότι δεν θα πάρω ούτε σύνταξη. Μα εμένα το εισόδημα μου μειώνεται...
Μήπως έχουμε, τουλάχιστον, δικαιοσύνη; Εγώ δεν βλέπω πάντως.
Μήπως δεν είναι κι άλλα πολλά, που ο κάθε ένας μας έχει στο νου του;
Εφόσον δίνουμε στο κράτος μας τον φόρο μας για να λαμβάνουμε όλα τα παραπάνω, γιατί τελικά δεν λαμβάνουμε τίποτα από όλα αυτά; Απεναντίας ζητάει κι άλλα. Πώς θα πείσει τον πολίτη ότι αξίζει τον κόπο να δώσει κι άλλα;
Πώς θα τον πείσει ότι τα χρήματα του δεν θα φαγωθούν σε μίζες, σκάνδαλα κτλ των πολιτικών και του περίγυρου τους;
Πότε και οι πολιτικοί θα αποκτήσουν φιλότιμο;
Κι όμως το κράτος μας δεν τα λαμβάνει υπ όψιν του όλα αυτά. Αντιμετωπίζει τον Έλληνα φορολογούμενο ως εκ γενετής κλέφτη, ψεύτη και απατεώνα. Από όταν καταστεί ενήλικος μέχρι να πεθάνει. Σε όλο τον κόσμο ο φορολογούμενος πολίτης έχει δίκιο μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Στην Ελλάδα όμως ο φορολογούμενος πολίτης θεωρείται ο μεγαλύτερος απατεώνας και δεν μπορεί να αποδείξει το αντίθετο. Διαβάστε και ακούστε όλους τους νόμους, που ψηφίζονται κάθε μέρα κάμποσοι.
Ας αρχίσει λοιπόν το ίδιο το κράτος μας να δίνει το παράδειγμα. Εξ άλλου πάντα εισέπραττε και συνεχίζει να εισπράττει φόρους και μάλιστα αρκετούς. Είναι καιρός να αποδείξει ότι όλοι αυτοί οι φόροι επιστρέφουν στον Έλληνα πολίτη με την μορφή έργων και παροχών. Και θα δει ότι ο Έλληνας δεν είναι αχάριστος. Ο Έλληνας έχει φιλότιμο και το έχει αποδείξει πολλές φορές.
Μέχρι να αλλάξει την νοοτροπία «σουλτάνου» που έχει το κράτος, ο φορολογούμενος θα έχει νοοτροπία «ραγιά».
Δυστυχώς ναι, «ραγιάδες» μας θεωρούν οι κυβερνόντες μας…

Ηλίας Στρατάκης
Πρώτη δημοσίευση, στο site του Αγαθοκλή